Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk udostępnia 33 656 obiektów cyfrowych
Kolekcja
Zbiory Fotografii i Rysunków Pomiarowych
Zbiory zawierają ponad 450 000 fotografii, to jest negatywów (w tym 100 000 szklanych), pozytywów, albumów z wklejonymi zdjęciami i pocztówek będących reprodukcjami zdjęć. W ogromnej większości są to fotografie zabytków - obiektów architektury, rzeźby, malarstwa i rzemiosła artystycznego, począwszy od średniowiecza po czasy współczesne, oraz zdjęcia wytworów sztuki nieprofesjonalnej i ludowej, a także teatraliów (portrety aktorów i zdjęcia ze spektakli). Najstarsze zdjęcia pochodzą z końca 50. lat XIX w. (Karola Beyera widoki Warszawy). Rysunków architektonicznych jest w zbiorach około 25 000. Najstarsze rysunki pochodzą z XVIII stulecia (np. widok zamku w Bratianie autorstwa Jana Dewitza z 1750 r., plan warszawskiego przedmieścia Praga z 1765 r., wykonany przez Macieja Deutscha oraz mapa południowej części jeziora Jeziorak i okolic, z aksonometrycznymi widokami Iławy wraz z okolicznymi wsiami, będąca najpewniej kopią zaginionego obecnie planu z 1620 r.). W skład zbioru wchodzą także ryciny (w tym m.in. cykl rycin z 1663 r., przedstawiających ogród rezydencji letniej arcybiskupa ostrzychomskiego Juraja Lippay w Pożoniu, ob. Bratysława) oraz materiały kartograficzne (w liczbie ok. 2000 sztuk; spośród nich zwraca uwagę polska mapa sztabowa II RP z 1925 r.) Zasięg terytorialny zdjęć, rysunków i map obejmuje przede wszystkim obszary obecnej i dawnej Polski (wraz z kresami wschodnimi, teraz wchodzącymi w skład Białorusi, Litwy i Ukrainy) oraz byłych Prus Książęcych. Mniej licznie występują materiały dotyczące miejscowości w Europie Środkowej (gł. Czechy, Niemcy, Słowacja) oraz Zachodniej (Francja). HISTORIA Zbiory były gromadzone od początku powstania Instytutu, czyli od pierwszych lat 50. XX wieku. Najpierw złożyły się na nie ocalałe części zasobów instytucji sprzed II wojny światowej Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości (działającego w latach 1906-1919), Wydziału Zabytków Towarzystwa Straży Kresowej (1919-1921), Centralnego Biura Inwentaryzacyjnego przy Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (powstałego w 1929 i od 1935 r. mającego własne archiwum fotograficzne), urzędów konserwatorów lubelskiego (obejmującego także Polesie), lwowskiego i wileńskiego oraz niemieckich urzędów konserwatorskich na Śląsku i w Prusach, a także katedry historii sztuki na uniwersytecie we Wrocławiu; następnie (również od lat 50. XX w.) zaczęły się powiększać o zdjęcia wykonywane przez pracownię fotograficzną Instytutu i rysunki pomiarowe zamawiane do prowadzonych w Instytucie prac inwentaryzacyjnych, monograficznych i syntetycznych z zakresu sztuki, teatru i etnografii; są też uzupełniane dzięki zakupom i darom.
Kolekcje podrzędne
Kolekcji (6)
Obiekty Ostatnio dodane
N.N.
obraz
