Więszujym dnia dzisiejszygᵘo czwartkowygᵘo

Pawłowska, Katarzyna

Download

Description
Information

Title: Więszujym dnia dzisiejszygᵘo czwartkowygᵘo

Description:

Więszujym dnia dzisiejszygᵘo, czwartkowygᵘo, tak byńdzim wiy̨szować sobotniejszygᵘo. A ᵘod kogoż to naprzód? ᵘOd Boga, a późni od Matki Boski, a późni tyż od tego dwojga państwa młodygo, które sie zabiyrajom do stanu małżyńskiygo. Bo ᵘóni nas co prawda dwojga bracio wybrali, do boku nam sobie przybrali, w takom dalekom podróż wysłali. Śliśmy nad wodom, rybki sie pluskały, śliśmy nad gajem — tak pięknie ptaszynta śpiwały, rozmaitech ziółek na gniazdka szukały. Tak i ten pan młody szukoł, bujoł, lⁱotoł do boku i do podoby, ᵘoj, naloz ci ᵘon, naloz, u matulinki w domku zaroz. Do nikogo sie nie udał, tylko do w Trójcy jedynygo Boga zaroz. Bo tyn stan małżyński nie za nas sie poczon, nie za nas sie skóńczy. Ale sie poczoł z Adama świyntygᵘo, jednygᵘo na dolinie świata błąkajoncygᵘo. Przyszed Pan Bóg do niegᵘo i rzecze słowem jegᵘo, mówi: biyda ci Adamie, biyda mnie panie samymu jednymu na dolinie świata błąkajoncymu. Wyjon Pan Bóg żebro z niegᵘo, z prawygo boku jegᵘo i położół koło niegᵘo. Stała się piy̨kna Ewa za małżonke jegᵘo, którygo Pan Bóg obsadziół w raju, a zakazał jem Pan Jezus z drzewa zakazanygo ᵘowocu jeść. Ale Ewa je urwała, spożytkowała, przez pół Adamowi podała. ᵘOj, fora, Adamie, fora z pańskigᵘo dwora, boście nie słuchali boskigo słowa. ᵘÓni sie tyż dosyć wstydzili, z rajskigᵘo sadu liście rwali i swoje grzyszne cielsko przyᵘodziywali. Wygnał jech Pan Bóg na twardom ᵘopoke, doł jem rydel i grake. Idźcie, róbcie, dorobiejcie sie kawałka chlⁱeba, boć nóm go, w trójcy jedyny Boże, potrzeba. Do tego domu wstympujymy, sławetnymu gᵘospodarzowi i gᵘospodyni ᵘukłon oddajymy, na ᵘostatku starszymu drużbie, i prosimy was, kᵘochani gᵘospodarze, ᵘo kóniki, ᵘo wóz, ᵘo druhniczki pod wóz, czyli chciołem mówić na wóz, bo nóm tak powinność każe. Ale te druhniczki jedne nie dorosły, drugie za mųż poszły, trzecie powdowiały, chᵘoć my̨żów nie znały. Ach, wy druhny, druhniczki, smarujcie trzewiczki, póńczoszki podwiy̨zujcie, spódniczki fałdujcie, żebyście sie tyż przecie na tyn weselny dom przybrały, panu młodymu i pannie ukłón oddały, na ᵘostatku starszymu drużbie. A wy, fornoliki, futrujcie kᵘóniki, korca ᵘowsa nie żałujcie, tynkoweczki przywiy̨zujcie, żebyście sie tyż przeci ładnie na tyn weselny dom przybrały, panu młodymu i pannie ukłón oddały. I prosimy was, kochani gᵘospodarze, na krótkie posiedzynie, na krótkie rozmówiynie. Przy krótkiem posiedzyniu, przy krótkiem rozmówieniu, chto bydzie miał dość we worku, zabawi sie do wtorku. Chto bydzie miał niewielⁱe, pójdzie do dom w niedzielⁱe i prosimy was: bydzie tam co wiyncy, bo wół na krympulcu jynczy. Drugi chodzi po ᵘoborze, różkamy szurmuje, bo rzeźnika nad sobom czuje. W czem my sie, kᵘochani gᵘospodarze, spodobalim, czy w mᵘowie, czy w słowie, bo my sie nie uczyli w szkolⁱe, jino przy cepach w stodolⁱe. A nasza szkoła, to były cepy i stodoła.